-
1 үлек
I 1. сущ.труп, мертве́ц, поко́йник, поко́йница2. прил.; прям.сугыш кырындагы үлекләр — тру́пы на по́ле би́твы
мёртвый, уме́рший, неживо́й; безжи́зненныйүлек гәүдәләр — безжи́зненные тела́
- үлек кую- үлек күмү
- үлек озату
- үлекләр бүлмәсе
- үлекләрдән курку авыруы
- үлек кебек йоклау
- үлек төсе керү
- үлек төсенә керү
- үлек төсле
- үлек чырае
- үлек чыккан төсле
- үлек чырае чыгу
- үлеккә сөлек салгандай II сущ.үлек суырту — вытя́гивать гной, дренажи́ровать